Monday, December 22, 2008
Sri Sadguru Aradhana Day -22-12-08
Sri Sadguru Brahmachaithanya Maharaj's Aradhana is celebrated to-day.
To-day is more special because the day and the date coincide with the actual day and date (Monday, Dec.22) of the actual passing of that great soul
ವೈ.ಜಿ. ಗಿರಿಶಾಸ್ತ್ರಿಯವರ ' ಮೊರೆ'
ಶ್ರೀರಸ್ತು
ಬಿಳಿಯ ಶಿಲೆಯಲಿ ಕುಳಿತು ಏಕಿಂತು ಪರಿಕಿಸುವೆ? ಬಳಲುತಿರುವೆನು ಸ್ವಾಮಿ ಈ ಭವದ
ಬೇಗೆಯಲಿಸುಲಭ ನೀನೆನ್ನುವರು ಎನಗೇಕೆ ದುರ್ಲಭನು?
ಒಲವ ಧಾರೆಯನೆರೆದು ಸಲಹೆನ್ನ ಸದ್ಗುರುವೇ //
ಕರುಣಾಳು ಗುರುದೇವ ಕರೆದೊಡನೆ ಕನಿಕರಿಸು//
ಕರಪಿಡಿದು ಕಾಪಾಡು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಮೊರೆಯಿಡುವೆ//
ತೊರೆಯದಿರು ಕಂದನನು ಕಡೆಗಣಿಸದಿರು ತಂದೆ//
ಚರಣಗಳ ಹಿಡಿದಿರುವೆ ಸಂತೈಸು ಸಂತಸದಿ//
ನೀನೆನಗೆ ಅಧಿದೈವ ನೀನಗೆ ಸರ್ವಸ್ವನೀನೆನ್ನ ಬಾಳ ಪಯಣಕೆ ದಿವ್ಯ ಬೆಳಕು//
ನೀನು ಪಾವನಚರಿತ ಎನ್ನ ಹರಸೈ ಪ್ರಭುವೇ
ಭಾನು ತೇಜೋಮೂರ್ತಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ//
- ವೈ. ಜಿ. ಗಿರಿಶಾಸ್ತ್ರಿ.
Monday, December 15, 2008
Sri Sadguru Aradhanotsav - 15-12-08
After saamoohika bhajan of Raghupathi raghava rajaram pathitha paavana seetharam, chanting between 10 am and 11am, by all the assembled Devotees, the Araadhanotsav was inaugurated by Poojya Sri Namadevananda Bharathi Swamiji by lighting lamps.
Then Poojya Swmiji gave a discourse on to-day's Sri Brahmachaithanya Pravachan for one hour.
Mahaprasadam was distributed to all the devotees who were more than six hundred in number.
In the evening, at 6-30 Sankashtahara Ganapathi Vratha and Ganapathi Homa.
After the Mahamangalarathi,Mahaprasadam will be issued to the assembled devotees.
Saturday, November 22, 2008
ಮಹಾ ಮಂಗಳಾರತಿ
ಶರಣಾಗತಾಸೀ ತ್ವಾ ನಿಜಸುಖದಿದಲೇ /ದೀನಾಲಾಗೀ ಕೃತ್ಯ ಅಧ್ಭುತಕೇಲೇ //ಜಾಗೋ ಜಾಗೀ ರಾಮಮಂದಿರ ಸ್ಥಾಪಿಯಲೇ /ಭೂಮಂಡಳೀ ರಾಮನಾಮ ಗರ್ಜವಿಲೇ// ೨// //ಜಯ ದೇವಾ
ತೂ ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ತೂ ಸ್ವಯಂಜ್ಯೋತಿ / ಭಾವೇ ಓವಾಳಿತೋ ಕರ್ಪೂರಾರತಿ //ಮಹಾಭಾಗವತಾಚೀ ತವ ಪಾಯಿ ಪ್ರೀತಿ / ಘ್ಯಾವೀ ಸೇವಾ ಸದಾ ಹೇ ಚಾ ವಿನಂತಿ // ೩// // ಜಯ ದೇವಾ
Tuesday, November 11, 2008
ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರು ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಮಹಾರಾಜರವರ ಅಷ್ಟೋತ್ತರ
ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ತವಶರಣಂ/ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ತವಶರಣಂ //ಸದ್ಗುರುಮೋರ್ತೇ ತವಶರಣಂ/ಶ್ರೀ ಗುರುಮೂರ್ತೆ ತವಶರಣಂ//
ಗೊಂದಾವಲೇಕರ ತವಶರಣಂ/ಗೋಧನರಕ್ಷಕ ತವಶರಣಂ//ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ತವಶರಣಂ/ಭಕ್ತೊಧ್ಧಾರಕ ತವಶರಣಂ//
ಯೋಗಾನಂದ ತವಶರಣಂ /ಯೋಗಿ ನಿರಂಜನ ತವಶರಣಂ//ರಾಮದಾಸ ತವಶರಣಂ /ರಾಮರೂಪಿ ತವಶರಣಂ//
ಕ್ರುಪಾಮೂರ್ತೆ ತವಶರಣಂ/ಕ್ರುಪಾನಿಧೆ ತವಶರಣಂ//ಶಾಂತಮೂರ್ತೆ ತವಶರಣಂ/ಶಾಂತಸಾಗರ ತವಶರಣಂ//
ಮಾರುತಿರೂಪ ತವಶರಣಂ /ಮಾರಾಕಾರ ತವಶರಣಂ //ಗೀತಾಪುತ್ರನೆ ತವಶರಣಂ/ಗೀತಾಬೋಧಕ ತವಶರಣಂ//
ದುರ್ಜನ ಶಿಕ್ಷಕ ತವಶರಣಂ/ ಸಜ್ಜನರಕ್ಷಕ ತವಶರಣಂ//ಕರುಣಾಮೂರ್ತೇ ತವಶರಣಂ/ ಕಾರುಣಮೂರ್ತೇ ತವಶರಣಂ//
ರಾವುಜಿಪುತ್ರನೆ ತವಶರಣಂ/ ಶ್ರೀವಲ್ಲಭ್ಹಪ್ರಿಯ ತವಶರಣಂ//ಜ್ನಾನಾನಂದ ತವಶರಣಂ/ಜ್ನಾನಪ್ರಕಾಶಕ ತವಶರಣಂ//
ವೇದಾಂತವೇದ್ಯ ತವಶರಣಂ/ ವೇದೋದ್ಧಾರಕ ತವಶರಣಂ//ಗಣಪತಿ ನಾಮಕ ತವಶರಣಂ/ ಗಣ್ಯಶ್ರೇಷ್ಠನೆ ತವಶರಣಂ//
ತ್ರಿಗುಣಾತೀತನೆ ತವಶರಣಂ/ ಸಗುಣನಿರ್ಗುಣ ತವಶರಣಂ//ರಾಮನಾಮಪ್ರಿಯ ತವಶರಣಂ/ಕಾಮಿತದಾಯಕ ತವಶರಣಂ//
ವೇಣೀಭಂದನ ತವಶರಣಂ/ ಪುಣ್ಯಪುರುಷನೆ ತವಶರಣಂ//ಸುಂದರಮೂರ್ತೆ ತವಶರಣಂ/ ಬಂಧ ವಿಮೋಚಕ ತವಶರಣಂ//
ಭವಭಯವರ್ಜಿತ ತವಶರಣಂ/ಭವಭಯನಾಶಕ ತವಶರಣಂ//ಕರಣಿಕವಂಶಜ ತವಶರಣಂ/ಗುರುದರ್ಶನಪ್ರಿಯ ತವಶರಣಂ//
ಲೋಕಪೂಜಿತ ತವಶರಣಂ/ಲೋಕೋದ್ಧಾರಕ ತವಶರಣಂ//ತುಕಾರಾಮಪ್ರಿಯ ತವಶರಣಂ/ನಿಷ್ಕಾಮಪ್ರಿಯ ತವಶರಣಂ//
ಮೋಕ್ಷದಾಯಕ ತವಶರಣಂ/ಮೋಕ್ಷಪ್ರೇಕ್ಷಕ ತವಶರಣಂ//ಭಾಗೀರಥೀಪತಿ ತವಶರಣಂ/ಭಾಗವತಾಶ್ರಯ ತವಶರಣಂ//
ಚಿನ್ಮಯಾತ್ಮಕ ತವಶರಣಂ/ಚಿನ್ಮಯರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ//ಭೀತಿನಾಶಕ ತವಶರಣಂ/ಜ್ಯೋತಿಸ್ವರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ//ಕಾಶೀವಾಸಾ ತವಶರಣಂ/ಕ್ಲೇಶನಾಶಕ ತವಶರಣಂ//
ಮಾಯಾರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ/ಮಾಯಾರಹಿತನೆ ತವಶರಣಂ//ಸತ್ಯಸ್ವರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ/ನಿತ್ಯಭೋಧಕ ತವಶರಣಂ//
ನಾಗಪಾಶಛೇದಕ ತವಶರಣಂ/ಯೋಗಶಕ್ತಿಯುತ ತವಶರಣಂ//ಅಭಿಮಾನವರ್ಜಿತ ತವಶರಣಂ/ತ್ರಿಭುವನಪಾಲಕ ತವಶರಣಂ//
ಪ್ರೇತೋಜ್ಜೀವಕ ತವಶರಣಂ/ನಿತ್ಯಯೋಗಿನುತ ತವಶರಣಂ//ಕರ್ಮಭೋಧಕ ತವಶರಣಂ/ನಿರ್ಮಲಜ್ನಾನಿ ತವಶರಣಂ//
ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದಪ್ರಿಯ ತವಶರಣಂ/ಬ್ರಹ್ಮರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ//ಪರಮೋದ್ಧಾರ ತವಶರಣಂ/ಪರಮಾತ್ಮಸ್ವರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ//
ಯೋಗದಂಡಭೂಷಿತ ತವಶರಣಂ/ಯೋಗನಿಲಯನೆ ತವಶರಣಂ//ಅನ್ನವೃದ್ಧಿಕರ ತವಶರಣಂ/ಅನಾಥನಾಥ ತವಶರಣಂ//
ಭದ್ರಾಧೀಶನೇ ತವಶರಣಂ/ಕ್ಷೇತ್ರಕಾರಕ ತವಶರಣಂ//ಶಾಂತಾಪಿತನೆ ತವಶರಣಂ/ಭ್ರಾಂತಿನಾಶಕ ತವಶರಣಂ//
ಧರ್ಮೋಧ್ಧಾರಕ ತವಶರಣಂ/ಸನ್ಮಾರ್ಗಬೋಧಕ ತವಶರಣಂ//ಕ್ಷೀರವೃಧ್ಧಿಕರ ತವಶರಣಂ/ ಕ್ಷಾರಮಧುರಕರ ತವಶರಣಂ//
ಸುರವರಸನ್ನುತ ತವಶರಣಂ/ ಭಾನುವರಪ್ರದ ತವಶರಣಂ//ನೀಲಕಂಠ ರಕ್ಷಕ ತವಶರಣಂ/ ಮಾಲಾಶೋಭಿತ ತವಶರಣಂ//
ಮನ್ಮಥರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ/ ಮನ್ಮಥ ಹಿತನುತ ತವಶರಣಂ//ಅಶ್ವರಕ್ಷಕ ತವಶರಣಂ/ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಕ ತವಶರಣಂ//
ಮಹಾರೋಗಹರ ತವಶರಣಂ/ಮಹಾಮಹಿಮನೆ ತವಶರಣಂ//ಮಾತೃವಾಕ್ಯ ಪಾಲಕ ತವಶರಣಂ/ಮಾತೃಸೇವಕ ತವಶರಣಂ//
ಮಂಗಳಾತ್ಮಕ ತವಶರಣಂ/ಮಂಗಳರೂಪನೆ ತವಶರಣಂ//ಜಯಜಯಗುರುವರ ತವಶರಣಂ/ ಜಯಜಯಸದ್ಗುರು ತವಶರಣಂ//
ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ತವಶರಣಂ/ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ತವಶರಣಂ//ಅನಂತಕೋಟಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡನಾಯಕ/ ರಾಜಾಧಿರಾಜ ತವಶರಣಂ//
Wednesday, October 29, 2008
Sri Maharaj's Pravachan-Oct.30
Faith in Rama Rewards us with True Contentment
Attend carefully to worldly duties, banking inwardly on Rama's support. A bad thought is equivalent to the company of the vile. Obstacles and difficulties will flee away if you adhere whole-heartedly to Rama. Take care to preserve nama in your heart despite worldly conditions, pleasant or otherwise. Keeping the heart at peace, let the body face its trials and tribulations. Have firm faith in Rama, everything will ultimately be to the good. Believe in earnest that Rama will stand by you. To obey the sadguru implicitly is the best of all sadhanas. Implicit trust in the word of the sadguru imparts dauntlessness.
Human life has a brief duration; see that it does not go to waste. He is blessed by Rama who holds nama dear to his heart. He who chants nama and bears Rama ever in his heart, can be sure of attaining the Supreme Reality. Destiny will run its pre-charted course, while the mind unnecessarily suffers pleasure or pain. Resolve that you will not let the course of events in your prapancha affect the equilibrium of your mind; this will assuredly make you happy in life. Dejection arises because one forgets sadhana. Attachment to carnal pleasures automatically drops off if you have devotion for Rama.
Place full trust in God, and whatever He does, believe it to be in your ultimate interest. Also, remember the Lord's promise that whoever recalls His name at his last breath shall be united with Him.
The saints all aver that the only means to get free of all feeling of misery is to give up all attachment. So, do your duty by all means, but with a mind free from all egoism. Think always of Rama, never about yourself. Circumstances never remain steady, so never feel sorry, only be always aware of Rama. Hold your tongue, fill your heart with love for Rama, always be aware of His abiding presence: this is sadhana.
He who keeps implicit faith in Rama may rest assured of perfect contentment. Let this faith guide your steps in all your worldly activities. To believe that Rama alone is your true support, is all the sadhana you need to do. Keep your conduct morally unimpeachable, and purify your mind. Keep your mouth occupied with chanting nama. God will assuredly grant His grace to one who follows his God, his sadguru and sadhana single-mindedly.
* * * * *
Monday, October 27, 2008
Sri Maharaj's Pravachan-Oct.28
God Resides in Our Heart
A subordinate merely obeys his superior and is absolved of all personal responsibility of doership. This freedom everyone can enjoy by putting his faith in the sadguru. The profit and loss due to any action are left to God, and are the responsibility of the sadguru. Since he prompts us in everything: including the sadhana, whatever comes brings credit or discredit to him. Whatever the disciple does then becomes service to the sadguru. The important thing is that there must be the firm faith that God resides in our heart, that we, too, are part of Him, that we and He, indeed, are identical. As an intermediate stage, we may cultivate the idea that God is present everywhere, at all times, and is watching us and all our activities. This may not destroy pride totally, but will at least prevent us from doing undesirable things.
A sacred place owes its sanctity to our own feeling regarding it; else, it has only ordinary water and a sculptured stone, the idol. 'Kashi,' 'Ganga,' and such other words raise holy thoughts in our minds, but many local residents look upon them as just ordinary streams of water, and do not take a dip for years on end. They therefore seem to hold no special regard for it.
A holy place is thus holy only because we think it so. If, after all, it is a matter of our sentiment, can we not create it, imagine it, even in the home? Of course, it demands a forceful conviction. If we do not have such convictions, and also lack the means to go to a place known as holy, we should at least repeat the pious wish to visit such a place, so that holy thoughts occupy the mind.
Similarly, though God is omnipresent, we have to realize Him by strength of sentiment. Prahlad and Draupadi did have that conviction in their heart, so God had to manifest Himself in concrete form for them. Similarly, if you have the conviction that your sadguru does exist and help you, he will have to run to your help. It is entirely upto you to have proof of this.
To be free of all doubt of the existence of God is true knowledge; this knowledge is easily obtained by one who lives in constant consciousness of Him.
* * * * *
Sunday, September 28, 2008
ಮೋಕ್ಷ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯ ಗುಟ್ಟು
Wednesday, September 24, 2008
ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟ ಒಂದು ಭಜನೆ.
ಸ್ನಾನಸಂಧ್ಯಾ ನಿತ್ಯನೇಮ ಜಪವತಪವನು ಮಾಡಿರಿ, ಸಾಯೋಸಂಕಟ ಬಂದರೂ ಪರಧರ್ಮ ಹಿಡಿಯಬೇಡಿರಿ.
ತಂದೆ ತಾಯಿ ಬಂಧು ಬಳಗವು ಮಿಥ್ಯವೆಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ, ನಂದು ನಾನೆಂದೆಂಬ ಮೋಹವ ಬಿಟ್ಟು ರಾಮನ ಭಜಿಸಿರಿ.
ಕಾಮ ಕ್ರೋಧ ಮೋಹ ಬಿಟ್ಟು ಮನಸು ಜಳಜಳಮಾದಿರಿ, ಕಾಯವಾಚ ಮನಸಿನಿಂದ ಗುರುವಿಗೆ ಶರಣ್ಹೋಗಿರಿ.
ಪರರನಾರಿ ಪರರದ್ರವ್ಯ ನರಕವೆಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ, ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದೆ ರಾಮಚಿಂತಿಸಿ ಜನನ ಮರಣವ ನೀಗಿರಿ.
ಭಕ್ತಿಭಾವದಿಂದ ಸದ್ಗುರು ಹರಿಯು ಹರನೆನ್ದರಿಯಿರಿ, ಗುರುವಿನಪ್ಪಣೆಯಂತೆ ನಡೆದರೆ ಮುಕ್ತಿಯೆಂದು ತಿಳಿಯಿರಿ.
ದಿವಸರಾತ್ರೆ ಸಾಧುಸಂತರ ಸಂಘವನ್ನೇ ಬಯಸಿರಿ, ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರು ಸಾರಿಹೇಳುವ ರಾಮನಾಮವ ಜಪಿಸಿರಿ.
.
Sunday, September 21, 2008
ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಪ್ರವಚನ-ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೨೨.
Devotion is only Intense Love for God
In a big machine, when one wheel turns, all other wheels start their motions, slow or fast according to their assigned functions. Our mind also works similarly. When one faculty of the mind starts functioning, all other faculties also begin to function. It is very difficult to control the mind; that is possible only for a great man. Mercury is visible if kept before you, but you cannot strike it with a stick. Similarly, you can feel the existence of the mind but can't control it. Therefore you should surrender to God. You have to clean the mirror when it becomes dirty. Cleaning of the mind requires some discipline. Very tasty condiments are prepared by properly mixing correct quantities of chillies, salt, pepper etc. For the attainment of God, three items are required, namely, good behaviour, purity of mind and chanting of nama. Good behaviour implies honesty, righteous actions, and moral behaviour; purity of mind implies non-existence of pride, envy or hatred and praying God for every one's happiness; chanting of nama implies not forgetting God even for a moment. A wife need not forsake nama though her husband may dislike God; it does not amount to disloyalty to him.
Stray thoughts arising in the mind obstruct love for nama; the remedy is not to pay attention to them. One police officer was very efficient in apprehending thieves. He used to find out the woman whose house the thief frequented and saw to it that the woman betrayed the thief. Similarly, find out where our mind gets attached, and place God there; with this you can certainly control your mind. There are two ways to regulate mind; Patanjal Yoga and Bhakti Yoga. The former consists of regulation of diet and physical activity and control of sense organs. Bhakti implies intense love for God. The means for creating such love consists of chanting of nama, propagating His praise and stories, association with saints and the most important, the grace of a sadguru. Actions in forgetfulness of God are bad actions. Make it a habit to utter nama whenever you eat or drink anything. Do not deviate from remembrance of God under any circumstances. Whoever conducts his family life in the remembrance of God, will have his pride destroyed, and he will be blessed with contentment and happiness.
* * * * *
Friday, September 19, 2008
ಶ್ರೀ ರಾಮ ಸಮರ್ಥ
ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಶ್ರೀ ರಾಮ ಮಂದಿರ , ಚಿಂತಾಮಣಿ.-೫೬೩೧೨೫.
ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರು ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರ ಆರಾಧನೆ ಮತ್ತು ಶರನ್ನವರಾತ್ರಿ ಉತ್ಸವ.
ಶ್ರೀ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ ದಿನಾಂಕ ೨೯-೦೯-೦೮ , ಸೋಮವಾರ, ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರು ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರ ಆರಾಧನೆ.
ಪ್ರಾತಃಕಾಲ ೫=೩೦ ಕ್ಕೆ ಕಾಕದಾರತಿ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೭-೦೦ ರಿಂದ ೯-೦೦ ರವರೆಗೆ ಏಕಾದಶವಾರ ರುದ್ರಾಭಿಷೇಕ, ಆರತಿ. ೯=೩೦ ರಿಂದ ೧೦-೨೫ ರವರೆಗೆ ಸಾಮೂಹಿಕ ಜಪಾನುಷ್ಟಾನ. ೧೦.೩೦ ರಿಂದ ೧೧.೩೦: ಪಂಡಿತ್ ಶ್ರೀ ಜಿ. ಜೈರಾಮ್ ಅವರಿಂದ ಉಪನ್ಯಾಸ. ವಿಷಯ: ಶ್ರೀ ಸದ್ಗುರು ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರು. ಸಂಜೆ ೬-೦೦ ಕ್ಕೆ ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣುಸಹಸ್ರನಾಮ ಸಾಮೂಹಿಕ ಪಾರಾಯಣ, ೬.೪೫ ರಿಂದ ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಂದ ಗಾಯನ ಸೇವೆ.
ದಿನಾಂಕ ೩೦-೦೯-೦೮ ಮಂಗಳವಾರದಿಂದ ದಿನಾಂಕ ೯-೧೦-೦೯,ಗುರುವಾರದವರೆಗೂ ಶರನ್ನವರಾತ್ರಿ ಉತ್ಸವ.
ಪ್ರತಿ ದಿನ,
ತಃಕಾಲ ೫=೩೦ ಕ್ಕೆ ಕಾಕದಾರತಿ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೭-೦೦ ರಿಂದ ೯-೦೦ ರವರೆಗೆ ಏಕಾದಶವಾರ ರುದ್ರಾಭಿಷೇಕ, ಆರತಿ. ಸಂಜೆ ೬.೦೦ಕ್ಕೆ ಶ್ರೀ ವಿಷ್ಣು ಸಹಸ್ರನಾಮ ಸಾಮೂಹಿಕ ಪಾರಾಯಣ.
ಶ್ರೀ ಬಿ. ಶ್ರಿರಾಮಮುರ್ತಿ ರವರಿಂದ 'ಶ್ರೀಮದ್ವಾಲ್ಮಿಕಿ ರಾಮಾಯಣ" ಪಾರಾಯಣ.
ಪಂಡಿತ್ ಶ್ರೀ ಜಿ.ಜೈರಾಮ್ ರವರಿಂದ 'ಶ್ರೀ ರಾಮಚರಿತ ಮಾನಸ" ಪಾರಾಯಣ.
ಶ್ರೀ ಹೆಚ್.ಆರ್. ನಾಗರಾಜ್ ರವರಿಂದ ಸೂರ್ಯ ನಮಸ್ಕಾರ.
; ೩೦.೯.೦೮ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ:.೧೦.೩೦ ರಿಂದ ೧೧.೩೦ ರವರೆಗೆ ಶ್ರೀ ಅನಂತ ಶಾಸ್ತ್ರಿಯವರಿಂದ "ಶರನ್ನವರಾತ್ರಿ" ಉಪನ್ಯಾಸ.
ನಾಂಕ ೧.೧೦.೦೮ ರಿಂದ ೭.೧೦.೦೮ ರವರೆಗೆ ಪರಮಪುಜ್ಯ ಶ್ರೀ ನಾಮದೆವಾನಂದ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮಿಯವರಿಂದ ಪ್ರವಚನ.
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ:೧೦.೩೦ - ೧೧.೩೦. ವಿಷಯ: ಜ್ಞಾನೇಶ್ವರಿ.
ಸಂಜೆ 6.45 ರಿಂದ 8.೦೦- ವಿಷಯ : ಏಕನಾಥಿ ಭಾಗವತ
ದಿನಾಂಕ ೮-೧೦-೦೮. ಸಂಜೆ ೬-೪೫ ಕ್ಕೆ " ಸೀತಾ ಕಲ್ಯಾಣೋತ್ಸವ" ಮತ್ತು ದಿನಾಂಕ ೯-೧೦-೦೮ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೧೦=೦೦ಕ್ಕೆ"
"ಶ್ರೀ ರಾಮ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ".
ಸಂಜೆ ೭-೩೦ ಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಕಾರೋತ್ಸವ. ೮-೦೦ಕ್ಕೆ ಶಮಿಪೂಜೆ.
ಆಸ್ತಿಕ ಮಹಾಶಯರು ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಭಗವತ್ಕ್ರುಪೆಗೆ ಪಾತ್ರರಾಗಬೇಕಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ.
ಇಂತಿ ಸಜ್ಜನ ವಿಧೇಯ
ಜಿ.ಹೆಚ್. ವೆಂಕಟೇಶಮೂರ್ತಿ,
ಅಧ್ಯಕ್ಷರು, ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಶ್ರೀ ರಾಮಮಂದಿರ್ ಟ್ರಸ್ಟ್.
Friday, September 12, 2008
Sri Brahmananda Maharaj
Sri Anantha Shastry,great Sanskrit scholar. with an intense desire to get a spiritual Guru, went to different places in search of the Guru. He had a dream that the Guru was then in Indore. Anantha Shastry went there and saw a saint surrounded by women, men and children discussing worldly problems. He was disappointed and returned to Venkatapur where he did penance . Then again he had a dream that he has missed his Guru at Indore. So, he went back to Indore.There he met Sri Brahmachaithanya Maharaj and surrendered himself to Him. Sri Maharaj asked him to do Sadhana on the banks of Narmada river. The food was just leaves and water. During his samadhi many snakes surrounded him. After the attainment of self-realization, he went to meet Sri Maharaj in Gondavali. Sri Maharaj deputed him to spread Ram-Nam in Gadag and Dharwar. He built Rama Mandir in Beldadhi. and at many other places. He had a large following of devotees. But, he knew no other God than Sri Maharaj and spread his message in Karnataka as no one else has done. He departed from his body in 1918 when he was 60 years old. His Aradhana is held on Bhadrapada Bahula Amavasya every year at all the Mandirs of Sri Maharaj.
His aradhana will be held on 29-9-08 this year.
Friday, September 5, 2008
Sri Brahmachaitanya Sri Rama Mandir, Chintamani
Sri G. Venkannaiah, a direct disciple of Sri Brahmachaithanya Maharaj, who was called to Gondavale by Sri Maharaj during 1913,was initiated to Sri Rama Nama by Sri Maharaj himself and asked him to do: 1. Do Namasmarana without break. 2.Spread or propagate Rama-Nama. 3. Construct a small Mandir (of Sri Rama). 4. Carry on Upasana.
As Sri G.Venkannaiah was in government service with frequent transfers from place to place, he could not immediately carry out Sri Maharaj's order of constructing a Mandir immdiately. However Sri Maharaja's other orders were carried out wherever Sri G.Venkannaiah was during his service. After retirement, he bought a site for the Mandir in Chintmani, which is near his native place Ganjur. In 1939 A hut like structure was constructed and photos of Sri Ram and Sri Maharaj with Sri Maharaj's Padukas were kept, and regular pujas were carried out starting from Kakadarathi upto Shayanotsav. Regular Nama Japa was carried on.
The marble idols of Sri Brahmachiathanya Maharaj with Sri Ram, Sri Lakshman, Sri Sita Devi, and Sri Maruthi were installed on June 13,1949 . Sri Tatya Saheb Ketkar Maharaj, Sri Kundagol Naranappa Maharaj, Prof. K.V.Belsare and innumerable devotees from Maharashtra and Karnataka were present on the Occasion.
Bhajan
भ्र्ह्मचैतन्यं भ्र्ह्मानंदं भ्रह्मंडनायक भ्रह्मस्वरूपंभजरॆ गुरुदॆवं हॆ मानस भजरॆ गुरुदॆवं.
भवभयहारं भुवनॊध्धारंकलिमनतॊशक पावन मूर्तिंभजरॆ गुरुदॆवं हॆ मानस भजरॆ गुरुदॆवं
भयहरवीरं जयकर शूरं जय रामचंद्र विटलन दासंभजरॆ गुरुदॆवं हे मानस भजरॆ गुरुदेवं.
Thursday, July 3, 2008
How Maharaja's Devotees spread all over Karnataka, an article by S. Venkata Rao
ಶ್ರೀ ಮಾರುತಿ ಅಂಶರೂ ಶ್ರೀ ಸಮರ್ಥ ರಾಮದಾಸರ ಪುನರಾವತಾರಿಗಳೆಂದೂ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾದ ಗೋಂದಾವಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಮಹಾರಾಜರು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಸತಾರಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ದಹಿವಡಿ ಬಳಿ ಮಾನಗಂಗಾನದಿ ತಟದಲ್ಲಿರುವ ಗೋಂದಾವಲಿ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ, ಮಾಘ ಶುದ್ಧ ದ್ವಾದಶಿ ತಾರೀಖು ೧೦-೨-೧೮೪೪ ಬುಧವಾರ ಜನಿಸಿ ಅಖಂಡ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ರಾಮನಾಮ ಪ್ರಸಾರಮಾಡಿ ಪ್ರಮಾದೀಚನಾಮ ಸಂವತ್ಸರದ ಮಾರ್ಗಶಿರ ಬಹುಳ ದಶಮಿ ಸೋಮವಾರ ೨-೧೨-೧೯೧೩ ರಂದು ಗೋಂದಾವಲಿಯಲ್ಲಿಯೇ ತಮ್ಮ ಅವತಾರ ಸಮಾಪ್ತಿಮಾಡಿದರು. ತಮ್ಮ ಜೀವಮಾನಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಭಾರತದೇಶವನ್ನು ೪-೫ಬಾರಿ ಕಾಲುನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಅವರು ಹಳೇ ಮೈಸೂರು ಪ್ರಾಂತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ ಮಾಹಿತಿಯಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಈ ಭ್ಹಾಗದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಪ್ರಭಾವ ಮಹತ್ತರವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರು ಆ ಪಂಥದ ಅನುವರ್ತಿಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು? ಬೆಳೆಯಲು ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಕಾರಣರಾದವರ ಪರಿಚಯ ನನಗೆ ತಿಳಿದಷ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಡುವುದೇ ಈ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯ ಉದ್ದೇಶ.ಸನ್ ೧೯೦೯ರಲ್ಲಿ ತುಂಗಭದ್ರಾತೀರದ ಬಿದರಹಳ್ಳಿ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಮಹಾರಾಜರ ಮುಖ್ಯ ಶಿಷ್ಯರಾದ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರು ಹದಿಮೂರು ಕೋಟಿ ಜಪ ಸಂಖ್ಯೆ ಪೂರೈಸಿ ಅದರ ಸಾಂಗತಾ ಮಹೋತ್ಸವವನ್ನು ಅತಿ ವಿಜ್ರಂಭಣೆಯಿಂದ ನೆಡೆಸಿದರು. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ದತ್ತೋಪಂತ ತಬೀಬ ಮತ್ತು ಚಿದಂಬರ ನಾಯಕರೆಂಬ ಭಾವಿಕರು ಶ್ರೀ ರಾಮ ಸ್ಥಾಪನೆಯ ಸಕಲ ಸಿದ್ಧತೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದ್ದರಿಂದ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಮಹಾರಾಜರು ತಮ್ಮ ಪರಿವಾರದವರೊಡನೆ ಮೊದಲು ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಗೆ ಬಂದರು. ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರ ಗುರುಗಳು ಬರುತ್ತಾರೆಂದುತಿಳಿದು ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ, ಧಾರವಾಡ, ಗದಗ್,ಮ್ಕುಂತಾದ ಸ್ಥಳಗಳಿಂದ ಸಹಸ್ರಾರು ಜನರು ಅವರ ದರ್ಶನಕ್ಕಾಗಿ ಹುಬ್ಬಳ್ಳೀ ರೈಲ್ವೆ ಸ್ಟೇಷನ್ನಿನಲ್ಲಿ ನೆರೆದಿದ್ದರು. ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರಿಗೆ ಆಗ ಮೈಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಸ್ಥವಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೈಕಾಲು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿ ಬರಲು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಶ್ರೀ ನಾಗಪ್ಪನವರು ಅವರನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೇ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದ ರೈಲ್ವೇ ಟ್ರಾಫಿಕ್ ಇನ್ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಶ್ರೀ ಟ್.ಜಿ. ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬರಾಯರ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂದು ಹೋದರು.ಶ್ರೀ ವೆಂಕತಸುಬ್ಬರಾಯರು ದೈವಭಕ್ತೈಯುಳ್ಳವರೂ ಭಾವಿಕರೂ ಆಗಿದ್ದರು. ಮಹಾರಾಜರು ಕೈಕಾಲುತೊಳೆದುಕೊಂಡಮೇಲೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ದೇವರ ಜಗಲಿಯ ಹತ್ತಿರ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಕೂತಿದ್ದರು. ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಲು ಬಂದವರನ್ನು ಉಪದೇಶವಾಗಿದೆಯೇ ಎಂದು ಕೇಳಿ ಇಲ್ಲವೆಂದು ತಿಳಿದಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕರೆಸಿ ಉಪದೇಶಕೊಟ್ಟರು. ಅದೇ ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬರಾಯರು ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಮಹಾರಾಜರು ದೇಹಬಿಟ್ಟ ಎರಡು ವರ್ಷದಮೇಲೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಡಿ.ಟಿ.ಎಸ್. ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಹೆಡ್ ಕ್ಲಾರ್ಕ್ ಆಗಿದ್ದಾಗ ಬಳೇಪೇಟೆ ಲಾಲ್ದಾಸ್ ವೆಂಕಟರಮಣಸ್ವಾಮಿ ಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ನಾಮ ಸಪ್ತಾಹ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರು.ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರೂ, ಶ್ರೀ ಕುರ್ತುಕೋಟಿ ಮಹಾಭಾಗವತರೂ ಬಂದಿದ್ದು ಅವರ ನೇತ್ರುತ್ವದಲ್ಲ್ಲಿ ಬಹಳ ವೈಭವದಿಂದ ನಾಮ ಗರ್ಜನೆ, ಅನ್ನದಾನ ನಡೆಯಿತು. ಆ ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಆಗಿನ ದಿವಾನರಾಗಿದ್ದ ಸರ್.ಎಮ್.ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನವರೂ, ಕೌನ್ಸಿಲರ್ ಸರ್ ಕೆ.ಪಿ. ಪುಟ್ಟಣ್ಣಚೆಟ್ಟರೂ ದಯಮಾಡಿಸಿದ್ದರು. ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನವರು ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರನ್ನು ಕುರಿತು ಇಂತಹ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯ ಹಿಂದೆ ಋಷಿಗಳ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಡೆದಂತೆ ನಡೆಸಿರುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಮನಸಾರೆ ಹೊಗಳಿದರಂತೆ.ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬರಾಯರು ರಿಟೈರಾದ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಸ್ವಸ್ಥಳವಾದ ತುಮಕೂರಿನಲ್ಳಿ ಬಂದು ನೆಲಸಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆನಂದದಿಂದ ಭಜನೆ, ಆರತಿ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಭಜನೆ ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬರಾಯರೆಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದರು. ಕೊನೆ ಕೊನೆಗೆ ಸಂಸಾರದಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯುತ್ತಾ ಯೇಕಾಂತ ಮೌನಧಾರಣೆ ಮಾಡಿದರು. ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಿರಲೆಂದು ತುಮಕೂರು ಸಮೀಪದ ಮೆಳೆಕೋಟೆ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ್ದಾಗಿ ಮನೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದರು. ಅವರ ಮೌನಧಾರಣೆ ಅವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸರಿ ಎನಿಸದೆ ಎಲ್ಲಿ ಸಂಸಾರ ತ್ಯಾಗಮಾದಿ ಸನ್ಯಾಸಿಯಾಗಿ ಹೊರ್ಟುಬಿಡುತ್ತಾರೆಯೋ ಎಂದು ಅದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲಾ ವಿಧದಿಂದಲೂ ಅಡ್ಡಿಆತಂಕಗಳನ್ನು ತದೋಡ್ಡ್ತ್ತಾ ಬಂದರು. ಹಳ್ಳಿಗೆ ಬಂದ ಕೇವಲ ಎರಡೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ದಿನ ಹೆಂಡತಿಯ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಮೌನ ಮುರಿಯವೇಕಾಗಿ ಬಂತು. ಅದೇ ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಕೈನಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರ ಫ್ಹೋಟೋ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡಿದ್ದಂತೆಯೇ ಪ್ರಾಣ ಹೋಗಿತ್ತು. ಶ್ರೀ ವೆಂಕಟಸುಬ್ಬರಾಯರಿಂದ ಅವರ ಮನೆತನದ ಅನೇಕ ಜನರು ಈ ಪಂಥವನುಉ ಹಿಡಿಯಲವಕಾಶವಾಯಿತು. ಅವರ ಸೋದರಳಿಯಂದಿರು ಶ್ರೀ ಟಿ.ಎನ್. ಸುಬ್ಬರಾಯರು ಅದೇ ದಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದು ಮೈಸೂರು ತೇರಾಕೋಟೆ ಸಾಂಗತಾದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ್ದರು. ೧೯೧೩ ನೆಯ ಇಸವಿ ನವೆಂಬರ್ ಮೂರನೆಯವಾರ ಗಂಜೂರು ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರೆಂಬ ಭಾವಿಕ ಭಕ್ತರು ತುಮಕೂರು ಡಿಸ್ಟ್ರಿಕ್ಟ್ ಚಿಕ್ಕನಾಯಕನಹಳ್ಳಿ ತಾಲ್ಲೂಕು ಮಲ್ಲಿಗೆರೆ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದ ಬಳಿ ಕೆರೆ ಕಟ್ಟಿಸುವ ಕೆಲಸವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದು ದಿನ ಮಟಮಟ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ, ವಿಪರೀತ ಬಿಸಿಲು. ಕಂಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಅವರನ್ನು ಹತ್ತಿರದ ಒಂದು ಮರದ ನೆರಳಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಸಿ ಕುಡಿಯಲು ಎಳೆನೀರನ್ನು ತರುತ್ತೇನೆಂದು ಹೋದ. ಅವರು ಜಪ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿದ್ದರು. "ಮಹಾಪುರುಷ" ಎಂಬ ಧ್ವನಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿಸಿತು. ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಲು ಎದುರಿಗೆ ಕಪಿನಿ ಮತ್ತು ಕುಲಾವಿ ಧರಿಸಿ ಆ ಕಡೆ ಈ ಕಡೆ ಇಬ್ಬರು ಶಿಷ್ಯರೊಡನೆ ಇದ್ದಂತಹ ಸಾಧುಗಳೊಬ್ಬರು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು. ಅವರು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ "ಗೋಂದಾವಲ್ಯಾವೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಶ್ರೀ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರಿಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಿ ಎದ್ದು ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಮೇಲೆ ಏಳುವುದರಳೊಗಾಗಿ ಸಾಧುಗಳು ಅದೃಶ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಮಾತಿನ ಅರ್ಠ ತಿಳಿಯದೆ ಅದನ್ನು ತಮ್ಮ ನೋಟು ಬುಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಬರದುಕೊಂಡು ಆ ರಾತ್ರಿ ತಾವು ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕನಾಯಕನಹಳ್ಳಿಗೆ ವಾಪಸ್ಸು ಬಂದರು. ಅದೇ ಗುಂಗಿನಲ್ಲೇ ೨-೩ ದಿನಗಳಿದ್ದಾಗ ರಾತ್ರೆ ಸ್ವಪ್ನವಾಗಿ ಗೀತಾ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ರವರನ್ನು ತೋರಿಸಿ, "ಅವರನ್ನು ಹಿಡಿದರೆ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸವಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದ ಹಾಗೆ ಆಯಿತು. ಮಾರನೇ ದಿನ ಐಯ್ಯಂಗಾರರು ಯಾರಿರಬಹುದೆಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಅಡ್ದಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಎದುರಿಗೆ ಐಯ್ಯಂಗಾರರೊಬ್ಬರು ಎದುರಾದರು. ಅವರನ್ನೇ ಹಿಂಬಾಲಿಸಲು ಅವರು ಒಂದು ಹೋಟೆಲಿಗೆ ಹೋದರು. ಅವರು ಪೋಲೀಸ್ ಸಬ್ಇನ್ಸ್ಪೆಕ್ಟರ್ ಆಗಿದ್ದು ಬೇಜಾರಾಗಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜಿನಾಮೆಯಿತ್ತು ಅದೇ ಹೋಟೆಲನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ಹೆಸರು ರಂಗಾಚಾರ್ಯರೆಂದು. ಅವರು ಯೋಗಾಭ್ಯಾಸಿಗಳು. ಅವರು ಶ್ರೀ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರಿಂದ ಸಮಾಚಾರವನ್ನೆಲ್ಲಾ ತಿಳಿದು ತಾವು ತಮ್ಮ ಯೋಗದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಕಂಡುದದನ್ನು ಹೀಗೆ ವಿವರಿಸಿದರು. ಬೆಂಗಳೂರು ಪೂನಾ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋದರೆ ಮೀರಜ್ ಆದ ಮೇಲೆ ಕೋರೆಗಾವ್ ಎಂಬ ಸ್ಟೇಷನ್ ಸಿಗುತ್ತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಇಳಿದು ಮುವತ್ತು ಮೈಲಿ ಪೂರ್ವಕ್ಕೆ ಹೋದರೆ ಗೋಂದಾವಳಿ ಎಂಬ ಊರಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ರಾಮ ದೇವರಗುಡಿಯೊಂದಿದೆ.ಆ ರಾಮ ದೇವರು, ’ನಾನು ಈ ಪ್ರದೇಶದ ನಿಜವಾದ ರಾಮನಲ್ಲ, ಮಾತನಾಡುವ ರಾಮ ಎಲ್ಲಿಗೋ ಹೋಗಿದ್ದಾನೆ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯರೆಂಬ ಸಾಧುಗಳು ಬಂದರು. ಅವರು ’ನೀವೂ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯ ಇಬ್ಬರೂ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬನ್ನಿ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಎಂಬ ಸಮಾಚಾರವನ್ನೆಲ್ಲಾ ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದರು. ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಶ್ರೀ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರಿಗೆ ಆನಂದವಾಗಿ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಗೋಂದಾವಲಿಗೆ ಹೊರಟರು. ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರು ಇವರಿಗಾಗಿ ಎದುರು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದು ಮಾನಗಂಗಾನದಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಬರಲು ಹೇಳಿದರು. ರಾಮದರ್ಶನವಾದ ಮೇಲೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಊಟವಾಯಿತು. ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರು ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರಿಗೆ ಉಪದೇಶ ಕೊಟ್ಟು ’ಅಖಂಡ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡು, ಶ್ರೀ ರಾಮ ನಾಮ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡು. ಶ್ರೀ ರಾಮನಿಗಾಗಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಮಂದಿರವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸು. ಉಪಾಸನೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸು’. ಎಂದು ಆಜ್ನೆಯಿತ್ತು ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಹೀಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಂಸ್ಕಾರದಿಂದ ಕೂಡಿದ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರಿಗೆ ಸದ್ಗುರು ಕೃಪಾ ಸಹಾ ಆಗಿ ಉಪಾಸನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರು. ಕೆಲಸದಿಂದ ನಿವೃತ್ತರಾದ ಮೇಲೆ ಚಿಂತಾಮಣಿಯಲ್ಲಿ ನೆಲಸಿ ಅಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳ ಆಜ್ನೆಯಂತೆ ೧೫-೧೨-೧೯೩೯ರಲ್ಲಿ ಕುಂದಗೋಳದ ಗುರುಭಕ್ತ ಶ್ರೀ ನಾರಣಪ್ಪನವರ ಕೈಲಿ ಶಂಕುಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡಿಸಿ ಗರ್ಭಗುಡಿಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಗುರುಗಳ ಫೋಟೋ ಪಾದುಕಾ ಇಟ್ಟು ಉಪಾಸನಾಕ್ರಮ ವಿಸ್ತರಿಸಿದರು. ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯರ ಜಯಂತಿ, ಆರಾಧನಾ, ಗುರು ಪೂರ್ಣಿಮಾ, ಶ್ರೀರಾಮನವಮಿ, ನವರಾತ್ರಿ ಮುಂತಾದ ಉತ್ಸವಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಾ ಬಂದರು. ಭಕ್ತಾದಿಗಳೂ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿ ಶಾಯವೂ ಒದಗಿ ಜೈಪುರದಿಂದ ಶ್ರೀ ರಾಮ, ಸೀತಾ, ಲಕ್ಶ್ಮಣ, ಮಾರುತಿ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯರ ಸುಂದರ ಮೂರ್ತಿಗಳನ್ನು ಅಮೃತಶಿಲೆಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಿ ತಂದು ೧೩-೦೬-೧೯೪೯ ರಂದು ಶುಭ ಮುಹೂರ್ತದಲ್ಲಿ ಬೊಂಬಾಯಿ ಶ್ರೇಷ್ಟ ಗುರುಭಕ್ತರಾದ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಚಿಂತಾಮಣಿ ಕೇತ್ಕರ್ರವರ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ಕುಂದುಗೋಳ್ ನಾರಣಪ್ಪನವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಅವರುಗಳ ಅಮೃತ ಹಸ್ತದಿಂದ ಪ್ರತಿಶ್ಟಾಪನಾ ಮಹೋತ್ಸ್ಸವವನ್ನು ಅತಿ ವೈಭವದಿಂದ ನಡೆಸಿದರು. ಸಾವಿರಾರು ಮಂದಿ ಭಕ್ತಾದಿಗಳು ಭಗವಹಿಸಿ ವಿಶೇಷ ಅನ್ನದಾನವೂ ನಡೆಯಿತು. ಶ್ರೀ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರು ತೀರಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ಅವರ ತಮ್ಮ ಶ್ರೀ ಹೊನ್ನಪ್ಪನವರು ಅದೇ ರೀತಿ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದರು. ಮಂದಿರದ್ದ ಎದುರಿಗೆ ಛತ್ರವೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿದರು. ಪರಸ್ಥಳದ ಬಡಹುಡುಗರಿಗೆ ಇದ್ದು ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಲು ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಹಾಸ್ತೆಲ್ ಒಂದನ್ನು ನೆಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಗೋಪುರ ನಿರ್ಮಾಣ ಮತ್ತು ರಜತ ಮಹೋತ್ಸವವನ್ನೂ ವೈಭವದಿಂದ ನಡೆಸಿದರು. ದುರದೃಷ್ಟದಿಂದ ಶ್ರೀ ಹೊನ್ನಪ್ಪನವರು ೨೨-೬-೧೯೭೮ ಗುರುವಾರ ತೀರಿಕೊಂಡರು. ಈಗ ಅವರ ಮಕ್ಕಳು ವೆಂಕಟೇಶಮೂರ್ತಿ ಮತ್ತು ರಘುನಾಥರೆಂಬುವವರು ಹಿರಿಯರು ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿಯೇ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನೂ ಶ್ರದ್ಧಾಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಮುಂದುವರೆಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಶ್ರೀ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರು ಚಿಂತಾಮಣಿಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಮೇಲೆ ಅವರ ಆಪ್ತಮಿತ್ರರು ಕೆಲವರು ಅಂದರೆ ಸರ್ವಶ್ರೀ ಎ.ಪಿ. ಸುಬ್ಬರಾವ್, ಹೆಚ್.ವಿ. ನಂಜಪ್ಪನವರು, ರಂಗರಾಯರು, ಅಸಿಸ್ತೆಂಟ್ ಕಮೀಷನರ್ ಸೂರ್ಯ್ಲನಾರಾಯಣರಾಯರೇ ಮುಂತಾದವರು ಮೈಸೂರಿನವರಿದ್ದರು. ಅವರುಗಳು ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಕೇತ್ಕರ್ ಮಹಾರಾಜರನ್ನೂ ಕುಂದಗೋಳ್ ನಾರಣಪ್ಪ್ನವರನ್ನೂ ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡು ಭಜನೆ, ಸಪ್ತಾಹಗಳನ್ನು ನಡೆಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಶ್ರೀ ರಂಗರಾಯರು ಒಂದು ಟೈಪ್ ರೈಟಿಂಗ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿವಾರ ಭಜನೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ಎದುರು ಶ್ರೀ ಹುಚ್ಚೂರಾಯರೆಂಬುವರು ’ಸಾಯಿಸ್ಟೋರ್ಸ್’ ಎಂಬ ಪ್ರಾವಿಷನ್ ಸ್ಟೋರ್ಸ್ ಒಂದನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹುಚ್ಚೂರಾಯರಿಗೆ ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ದೇವರಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಭಕ್ತಿ. ತರೀಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಾಗ ತಮ್ಮ ತಂದೆಯವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯರ ಫೋಟೋ ಇದ್ದು ನಿತ್ಯ ಭಜನೆ ಆರತಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆಗ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡುಗಳೂ ರಂಗರಾಯರ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್ ಭಜನೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡುಗಳೂ ಒಂದೇ ಆಗಿ ಆ ಭಜನೆಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಅವರು ಲಗ್ನ ವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ಸಾಧುಸಂತರಲ್ಲಿ ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ಶ್ರೀ ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಪಂಥ ಅತಿ ಪ್ರಿಯವಾಗಿತ್ತು. ಆ ಮಠದ ಅನೇಕ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ನಿಕಟ ಪರಿಚಯವಿದ್ದು ಬೇಲೂರು ಮಠದಲ್ಲಿ ಶತಾಬ್ದಿ ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿಯೂ ಇದ್ದರು. 1949ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಚಿಂತಾಮಣಿಗೆ ಆರಾಧನಾ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ ಶ್ರೀ ನಾರಣಪ್ಪನವರು ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದು ಸೂರ್ಯನಾರಾಯಣರಾಯರ ಮನೆಯಲ್ಲಿಳಿದು ಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಭಜನೆಗೆ ಭಜನೆಗೆ ಭಕ್ತಾದಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿದ್ದರು. ಶ್ರೀ ಹುಚ್ಚೂರಾಯರ ಪರಿಚಯವೂ ಆಗಿತ್ತು. ಶ್ರೀ ನಾರಣಪ್ಪನವರು ’ಮೈಸೂರಲ್ಲಿ ತೇರಾಕೋಟಿ ನಡೆಯುವ ಯೋಗವಿದೆ ನಡೆಸಿರಿ’ ಎಂದರು. ರಂಗರಾಯರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆಗಳಗಿ ಕೊನೆಗೆ ಶ್ರೀ ಹುಚ್ಚೂರಾಯರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವಂತೆ ಆಯಿತು. ಶ್ರೀ ಹುಚ್ಚೂರಾಯರಿಗೆ ಭಯ, ಅನುಭವವಿಲ್ಲ, ಹೇಗೆ ನಡೆಸುವುದು? ಸಿದ್ಧತೆ ಏನು? ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆಗಿಟ್ಟುಕೊಡಿತು. ಆಗ ಮಹಾರಾಜರಿಂದ ಸಂದೇಶ ಬಂತು. ’ಅದನ್ನು ನಡೆಸುವವರು ನೀನಲ್ಲ, ಶ್ರೀ ರಾಮ ನಡೆಸುತ್ತಾನೆ. ನೀವುಗಳು ನಿಮಿತ್ತಮಾತ್ರ’ ಎಂದು. 1-1-1950 ಮುಕ್ಕೋಟೇಕಾದಶಿ ದಿನ ಮಹಾಸಂಕಲ್ಪ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನವಾಗಿ, ಶ್ರೀ ನಾರಣಪ್ಪನವರ ಸಮ್ಮುಖದಲ್ಲಿ ಜಪ ಸಂಕಲ್ಪ ಮಾಡಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿಬಿಟ್ಟರು. ಮನೆಯವರೆಲ್ಲಾ ಬಹಳ ಆನಂದದಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರು. ಸುಮಾಉ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಜಪ ನಡೆಯಿತು. 19ಕೋಟಿಯವರೆಗೂ ಜಪವಾಯಿತು. 1952ನೆಯ ಮಾರ್ಚಿ 30ನೇಯ ತಾರೀಖು ಮಂಗಳವಾರ ಶ್ರೀ ಕುಂದಗೋಳ್ ನಾರಣಪ್ಪನವರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಅತಿ ವೈಭವದಿಂದ ’ತೇರಾಕೋಟಿ ಸಾಂಗತಾ" ಉತ್ಸವ ವೈದಿಕ ವಿಧಿಗಳಿಗನುಸಾರವಾಗಿ ನಡೆದು ವಿಶೇಷ ಅನ್ನಾದಾನ ನಡೆಯಿತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೆ ಇದ್ದರೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಶ್ರೀ ನಾರಣಪ್ಪನವರು ಅದೇ ವರ್ಷ ಡಿಸೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯರ ಆರಾಧನೆಯ ಮಾರನೇದಿನವೇ ದೇಹ ಬಿಟ್ಟರು. ಇದು ಪಂಥ ಹರಡಲು ಬಹಳ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯವಾಯಿತು. ಶ್ರೀ ವೆಂಕಣ್ಣಯ್ಯನವರ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಅರಸೀಕೆರೆ ಬಳಿ ಇರುವ ಬೆನಕನಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಜನರಿದ್ದಾರೆ. ಅವರುಗಳೂ ಚಿಂತಾಮಣಿಗೆ ಉತ್ಸವಗಳಿಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿ ಬೆನಕನಕೆರೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿದ್ದರು. ಅವರುಗಳು ಪ್ರತಿವಾರ ಶ್ರೀ ಬಿ.ವಿ.ಲಕ್ಶ್ಮೀನರಸಿಂಹಯ್ಯನವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಭಜನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. 1951 ಅಕ್ಟೋಬರ್ 28ನೆಯ ತಾರೀಖು ಕುಂದಗೋಳ ಶ್ರೀ ನಾರಣಪ್ಪನವರು ಬಂದಾಗ ಅವರ ಆದೇಶದಂತೆ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವೂ ಆರಾಧನಾ ಉತ್ಸವವನ್ನು ಗವೀಪುರದ ಮಗಜೆ ಧೋಂಡೂಸಾ ಛತ್ರದಲ್ಲಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೀಗೆಯೇ ನಡೆಯುತ್ತಿರಲು 13-4-1956ರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಕೇತ್ಕರ್ ಮಹಾರಾಜರು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾಗ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರವಾದ ಒಂದು ಮಂದಿರವಾಗಬೇಕೆಂಬ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. ಶ್ರೀ ಲಕ್ಶ್ಮಿನರಸಿಂಹಯ್ಯನವರು ಶ್ರೀನಗರದ ಬಳೀ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದು ಸೈಟನ್ನು ಕೊಡಲು ತಯಾರಾದರು. ಶ್ರೀ ಕೇತ್ಕರ್ ರವರು ಜಾಗ ನೋಡಿ ಪ್ರಶಸ್ತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮೊದಲು ಮೂರೂವರೆಕೋಟಿ ಜಪ ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಲು ಆದೇಶವಿತ್ತರು. ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕು? ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರ್ಯಾರು? ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಧರ್ಮಕರ್ಮ ಸಂಯೋಗದಿಂದ ಶ್ರೀ ಹುಚ್ಚೂರಾಯರ ಸಹವಾಸ ದೊರೆತು ಗವೀಪುರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮನೆಯನ್ನು ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಪಡೆದು ಅಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯರ ಫೋಟೋ ಪಾದುಕೆಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟು ಜಪಕ್ಕೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಜಪ ಮುಗಿದಮೇಲೆ 1960ರಲ್ಲಿ ಶ್ರೀನಗರದ ಸೈಟಿನಲ್ಲಿ ಮಂದಿರ ಕಟ್ಟಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಯಿಂದಲೂ ಸಹಾಯ ಒದಗಿ ಛೀಫ್ ಇಂಜಿನೀಯರ್ ಶ್ರೀ ಚಿಕೋಡಿಯವರ ಸಲಹೆಗಳೊಡನೆ ಶ್ರೀ ಹುಚ್ಚೂರಾಯರ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಭವ್ಯ ಮಂದಿರ ನಿರ್ಮಾಣವಾಯಿತು. ಇದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಗೋಂದಾವಲಿಯಲ್ಲಿರುವಂತೆಯೇ ಕರಿ ಸಂಗಮವರೀ ಕಲ್ಲಿನ ಪಾದುಕವನ್ನು ಸಾಂಗ್ಲಿಯಬಳಿ ಯಮಕನಮರಡಿಯಲ್ಲಿ ತಯಾರಿಸಿ ತಂದು ಶಮೀರಪುರದ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿಟ್ಟು ನಿತ್ಯ ಅಭಿಷೇಕ ಪೂಜಾ ಆರತಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ನೂತನ ಮಂದಿರ ಪೂರ್ಣವಾದ ಮೇಲೆ ಮೇಲ್ಕಂಡ ಶಿಲಾಪಾದುಕವನ್ನು ವೈಭವದೊಡನೆ ಹಳೇ ಮಂದಿರದಿಂದ ತಂದು ಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಧಿಗಳಿಗನುಸಾರವಾಗಿ 1972 ನೇ ಇಸವಿ ಮೇ ತಿಂಗಳು 2ನೇ ತಾರೀಖು ವೈಶಾಖ ಶುದ್ಧ ತ್ರಯೋದಶಿ ದಿನ ಬೊಂಬಾಯಿ ಮುಂತಾದ ಕಡೆಗಳಿಂದ ಸಹಸ್ರಾರು ಮಂದಿ ಭ್ಹಕ್ತಾದಿಗಳು ಬಂದು ಭಾಗವಹಿಸಿದರು. ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಬಹಳ ವೈಭವದಿಂದಲೂ ಆನಂದದಿಂದಲೂ ನಡೆಯಿತು. ನಿತ್ಯ ಬೆಲಸರೆಯವರಿಂದ ಪ್ರವಚನವಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಶಾಂತ ವಾತಾವರಣವಿದ್ದು ಸಾಧಕರಿಗೆ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಲು ಪ್ರಶಸ್ತವಾದ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ. ಈ ಪಂಥ ಬೆಳೆಯಲು ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿರುವ ಮತ್ತೊಂದು ಗುಂಪು ಅಶ್ವತ್ಥಪುರದವರದು. 1909 ವರ್ಷ ಸೌಮ್ಯನಾಮ ಸಂವತ್ಸರದ ಚೈತ್ರ ಶುದ್ಧದಲ್ಲಿ ತುಂಗಾತಟದಲ್ಲಿರುವ ಬಿದರಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರು 13 ಕೋಟಿ ತಾರಕನಾಮ ಜಪದ ಸಾಂಗತಾ ಮಹೋತ್ಸವವನ್ನು ಅತಿ ವೈಭವದೊಡನೆ ಜರುಗಿಸಿದರು. ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ ಮಹಾರಾಜರು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಭಾಗವಹಿಸಿದುದರಿಂದ 25-30 ಸಾವಿರ ಜನದವರೆಗೂ ಸೇರಿದ್ದರು. ಆ ಉತ್ಸವದ ಅಡಿಗೆಯ ವ್ಯವಸ್ಠೆಯನ್ನು ಅಶ್ವಥ್ಥಪುರದ ಶ್ರೀಯುತರಾದ ವಂಟಮಾರು ದೊಡ್ಡರಾಮಯ್ಯ, ಗುತ್ತಿ ಸಣ್ಣರಾಮಯ್ಯ, ಫಣಿಯಪ್ಪನವರೇ ಮುಂತಾದ ನೂರಿನ್ನೂರು ಜನರು ವಹಿಸಿಕೊಂಡು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಯೆನ್ನದೆ ಅತ್ಯಂತ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟರು. ಅಡಿಗೆಯವರ ಸಂಭಾವನೆಯೇ ಆರೂವರೆ ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗಳವರೆಗೂ ಆಗಿತ್ತಂತೆ. ಮೊದಲು ಆ ಗುಂಪಿನವರು ಸಾಧಾರಣ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದು ದೇಹ ಕಷ್ಟದಿಂದ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಿದರಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಹಣವನ್ನು ಅಶ್ವತ್ಥಪುರದವರು ಸ್ವೀಕರಿಸದೆ, ’ನಾವೂ ರಾಮ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಊರಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೇವಸ್ಥಾನವಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲಾ ಜಪ, ಉಪಾಸನಾ ಮುಂತಾದುವುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವಂತೆ ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ’ ಎಂದು ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಂಡರು. ಆಗ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರು ’ಹೋಗಿರೋ, ಮಹಾರಾಜರ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ಬೇಡಿಕೂಳ್ಳಿ, ಹಟ ಹಿಡಿದು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಿರಿ ನಿಮ್ಮ ಕೆಲಸವಾಗುತ್ತದೆ’. ಎನ್ನಲು ಅದರಂತೆ ಸಮಯ ಸಾಧಿಸಿ ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಪಾದದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಜನರೂ ಅಡ್ಡಬಿದ್ದು ಕೇಳಿಕೊಂಡರು. ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರು "ನಾನು ಬರುವ ಯೋಗವಿಲ್ಲ. ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಬುವಾ ಬಂದು ನಿಮ್ಮ ಕಾರ್ಯ ನೆರವೇರಿಸಿಕೊಡುತ್ತಾರೆ", ಎಂದು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದರು. ಅಶ್ವತ್ಥಪುರದವರು ಒಂದು ಸುಂದರ ಮಂದಿರವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಿದರು. ಮುಂದೆ ಮಹಾರಾಜರು ದೇಹಬಿಟ್ಟಮೇಲೆ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮನಂದರೇ ಹೋಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಟಾ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು 1914 ರಾಕ್ಷಸನಾಮ ಸಂವತ್ಸರ ನಿಜ ವೈಶಾಖ ಶುದ್ಧ ಪಂಚಮಿ ಶಂಕರ ಜಯಂತಿಯ ದಿವಸ ಶ್ರೀ ಸೀತಾ, ರಾಮ, ಲಕ್ಶ್ಮಣ, ಮಾರುತಿಯ ಸುಂದರ ವಿಗ್ರಹ ಗಳನ್ನ್ಲುತಮ್ಮ ಅಮೃತ ಹಸ್ತದಿಂದ ಪ್ರತಿಷ್ಟಾಪನೆ ಮಾಡಿದರು.ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಮಹಾರಾಜರು ಅಲ್ಲಿ ನೆರೆದಿದ್ದವರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ "ಶ್ರೀ ರಾಮರ್ರಯನ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆ ಮಾಡಿಸಿರುತ್ತೀರಿ. ನಿಜವಾಗಿ ನೀವುಗಳೆಲ್ಲಾ ಭಾಗ್ಯಶಾಲಿಗಳು. ಶ್ರೀ ಮಹಾರಾಜರ ಕೃಪಾ ನಿಮ್ಮಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಆಗಿದೆ. ಶ್ರೀರಾಮನ ಸೇವೆ ಮಾಡಿ ದೇಹ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಿಮ್ಮ ದಾರಿದ್ರ್ಯಾದಿ ದುಃಖಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ಹೋಗಿ ಆನಂದದಿಂದ ಇರುವಿರಿ. ರಾಮನಾಮ ಸ್ಮರಣ, ಸೇವಾತಪ್ಪಿಸಬೇಡಿ" ಎಂದರು.
ಶ್ರೀ ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದರ ವಾಕ್ಯಸುಳ್ಳಾಗಲಿಲ್ಲ. ಈಗ ಆ ಗುಂಪಿನವರು ಶ್ರೀಮಂತರಾಗಿ ಕರ್ನಾಟಕವೇ ಅಲ್ಲದೇ ಭಾರತದ ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಹರಡಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನಾಧಾರವಾದ ಹೋಟೆಲು ಉದ್ಯಮ ಒಂದೇ ಅಲ್ಲದೆ ಡಾಕ್ಟರುಗಳೂ, ಲಾಯರುಗಳೂ, ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಮುಂತಾದ ದೊಡ್ಡ ಹುದ್ದೆಗಳನ್ನೂ ಹೊಂದಿ, ಬಹಳ ಮುಂದುವರೆದಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದೂ ಪಂಥ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು ಬಹಳ ಸಹಾಯವಾಗಿದೆ. ಇವೇ ಅಲ್ಲದೆ ವಿದುರಾಶ್ವತ್ಥ, ಕಂಚಿಸಮುದ್ರ, ಕುದೂರು, ದಾವಣಗೆರೆ ಮುಂತಾದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿಯು ಮಂದಿರವಾಗಿ ಉಪಾಸನಾ ಕ್ರಮಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಬೆಂಗಳೂರು ರಾಜಾಜಿನಗರದ ಕೆಲವು ಭ್ಕ್ತರು ಭಜನೆ, ಜಪ, ಆರಾಧನೆ ಮುಂತಾದ ಉತ್ಸವಗಳನ್ನ್ಯು ಬಹಳ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ನಡೆಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ.ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಇರುವುದು ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟೋ ವಿಷಯಗಳು ಪಂಥದ ಪ್ರಾಬಲ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು
---ಎಸ್. ವೆಂಕಟರಾವ್
Sunday, June 15, 2008
Varshikotsav at Chintamani Mandir
Monday, May 5, 2008
Incidents in Maharaja's life - selfish world.
Gondavali was after all a small village. Again the Mandir possessed no cupboard. Therefore, ladies both rich and poor left their ornaments boxes with Sri Maharaj. He kept them under his bed. One evening he went out for a walk He got a very powerful attack of asthma on his way back to the Mandir. It became so unbearable that he sat down in the street and soon became unconscious. The disciples bore him to the Mandir in an easy chair. His body became ice-cold. There was no pulse and no visible sign of life. All the disciples were confounded. As a last remedy they applied hot water bottles to the heart, hands and feet of Sri Maharaj. The ladies held their patience for about an hour. Then they began to cry. The Mandir became absolutely gloomy. A rich lady from Sangli had come to Gondavali about four days back. She arrived in the Mandir and saw the whole scene. She could not control herself. She cried and loudly exclaimed, “O Maharaj! You were old and it was but natural that you departed. But what have you done about my ornament box?” Immediately to the pleasant astonishment of all, Sri Maharaj opened his eyes. He sat straight in the chair and wittily remarked, “Well Lady! I have not departed as yet. I will return your ornament box intact and then depart. Then I hope you don’t mind my leaving this world!” The whole Mandir resounded with laughter. Sri Maharaj addressed his disciples thus: “This way the world goes. Every person is selfish; selfish to the core. The saint who takes it upon himself to train worldly people suffers a good deal. Spiritual life needs a complete transcendence of selfishness. Desire generates attachment which in turn creates selfishness. Detachment decreases desire. Love of God leads to detachment. Contemplation creates love of God. And the Name of God is the royal road to contemplation. We must learn unselfishness and faith in the Divine Name from saints.”
-from The saint of Gondavale by Prof K.V. Belsare.
Wednesday, April 30, 2008
kannada bhajans
೧) ಮಹಾರಾಜ್ ನಿನ್ನನು|ಬೇಡುತಿಹೆ ನಾನು||
ಮಹನೀಯ ಎನ್ನನು|ಕೈ ಬಿಡಬೇಡೆಂದು|ಕೃಪೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು|| ||ಪ||
ನಾಮದ ಮಣಿಯ ಬೆಳಕಿನಿಂದ|ದಾರಿಯನ್ನೇ ತೋರಿದೆ|
ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾತ್ರದಿಂದ |ಭಕ್ತರ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಾಯ್ದೆ|ಕಷ್ಟವೆಲ್ಲ ನೀಗಿಸಿದೆ||
ಜೀಜಾಬಾಯಿಯ ಕೈಯಿಂದ ನೀ|ಕೆಂಡವನ್ನೇ ನುಂಗಿದೆ|
ಮಾಝೇ ಸದ್ಗುರು ರಾವೋ|ಎಂದು ಪಾಡಿಸಿಕೊಂಡೆ|ಎಂದು ಪೊಗಳಿಸಿಕೊಂಡೆ||
ಚಿಂತಾಮಣಿಯ ಮಂದಿರದಲ್ಲಿ|ಸದಾ ವಾಸಿಪೆನೆಂದೆ|
ಚಿಂತೆಯೆಲ್ಲ ವನ್ನೆ ಹರಿಸಿ|ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡೆಂದೇ|ರಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡೆಂದೇ||
ಸ್ವಾಮಿ ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ|ಪ್ರೇಮದಿಂದ ನೋಡೆನ್ನ|
ಸಾಮಿದಾಸ ಬೇಡುವ| ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡೆಂದು| ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡೆಂದು||
೨)
ನಮೋ ದೇವಾ ಸದ್ಗುರುನಾಥ| ನೀನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ರಘುನಾಥ||
ಪತಿತಪಾವನನು ನೀನು| ಮಹಾ ಪತಿತನು ನಾನು||
ದೀನ ಬಂಧುವು ನೀನು| ಬಹು ದೀನನು ನಾನು||
ನೀನು ಶರಣಾಗತ ವತ್ಸಲ| ನಾನು ಶರಣು ಬಂದೆನಲ್ಲಾ||
ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳೊ ಪದರಿನೊಳಗೆ| ಅನನ್ಯ ಭಕ್ತಿ ಹಚ್ಚೋ ಎನಗೆ||
ಮಾಡೋ ಭಗವಂತ ನನ್ನ| ಮಹಾಭಾಗವತನನ್ನ||
೩)
ಶ್ರೀ ಗುರು ಬ್ರಹ್ಮಚೈತನ್ಯ | ಭಜಿಸುವೆ ನಿನ್ನ ಅನನ್ಯ||
ನಿತ್ಯ ನಿರಂಜನ|ಸತ್ಯ ಸ್ವರೂಪ| ಭಕ್ತೋದ್ಧಾರ ಜಗಮಾನ್ಯ||
ಮಾನಗಂಗಾ ತಟದಲ್ಲಿ| ಗೋಂದಾವಳಿಯ ಪುರದಲ್ಲಿ|
ಗೀತಾಮಾತೆಯ ಗರ್ಭದಲಿ| ಜನಿಸಿದೆ ಗಣಪತಿ ನಾಮದಲಿ||
ಅಜ್ನಾನಾದಿಗಳ್ ನೀಗಿಸುತ| ಸುಜ್ನಾನವನೇ ಬೋಧಿಸುವ||
ನೇಮದಿ ನಾಮದ ತಾರಕವ| ಸಾರುತ ಜಗವನು ಪೊರೆಯುತಿಹ||
ಬ್ರಹ್ಮಾನಂದ ಪೂಜಿತನ| ಬ್ರಹ್ಮಸ್ವರೂಪಿ ಮಾರುತಿಯ||
ಭವಸಾಗರವ ದಾಟಿಸುವ| ಅಭಯವ ನೀಡಿ ಪೊರೆಯುತಿಹ||
Parables & Stories told by Sri Maharaj
Thee was once a young man who lived in the country-side. He had a large house with a garden round it. He got married to a nice young girl. In memory of their marriage, they planted a mango sapling in the garden. The young man put costly manure so that it may grow into a fine tree. After some days, however, the sapling died. He was surprised and asked his wife how that could have taken place. She said, ' I do not know how it happened. I tended the sapling with great care. I put hot ashes at its bottom and gave it cold water some times'. The young man felt very sorry but did not speak a word.
Moral:- Worldly disciples are like the young lady. The Master plants the sweet and delicate sapling of the love of God in the disciple's heart. He tends it with motherly care.But the disciple puts at its bottom hot ashes of intense attachment to carnal pleasures. Sometimes he pours the cool water of the Divine Name. As a result, the delicate sapling suffers death. The Master is helpless. The disciple is left without the love of God.
-----From The Saint Of Gondavale by Prof.K.V. Belsare.
Monday, April 7, 2008
How I Came To Sri Maharaja,by G.Venkannaiah,Chintamani
-G. Venkannaiah,Chintamani
(Founder: Sri Brahamachaithanya Sri Rama Mandir)
At that time, I was at Chikkanayakanahalli. There was a construction of a tank going on at Malligere, a village about 22 miles from that place. It may have been the third week of November of the year 1913 A.D. I was sitting under a tree supervising the construction and repeating the name of Shri Ram with closed eyes. While so sitting, I heard a loud voice shout, “Maha Purusha, Maha Purusha”. At once there appeared into my view the figure of Shri Maharaja. He was wearing a Kapni and Kulavi. On either side of him there was a disciple. As I bowed to him he said in Maharastra language, “Come to Gondavale”. As I had little knowledge of the language he spoke I did not understand what he meant and therefore noted down the words in my note book. I returned to my town at night.
Two or three days afterwards, I dreamt of two Iyengars. One of them was reading Gita. The other person pointed to this first one and said to me, “Go to him. Your work will be done”. The next morning I went in search of him and I was surprised to behold the same man who was reading Gita in my dream, in front of Shri Venkateswara temple. I stared at him in wonder. After I had introduced myself to him, he took me to his house. He was Shriman Rangachar, a retired police Sub-Inspector(Jamadars), who, disgusted with service had resigned his job and opened a hotel. He was also a good sadhaka (Yogabhyasi) on the path of God. After three or four days of acquaintance, I told him of my vision. He asked me to wait in the hall and himself went into a room for meditation. After an hour, he returned and narrated to me that he went into a trance, in which he saw the rail-route upto Koregaon Railway Station on the Bangalore-Poona line. Thereafter, there emerged into his view the road i.e., the Bus-route leading upto Gondavale, he saw the path leading to the Big Rama Mandir wherein, he saw the three images of Shri Rama, Lakshmana and Sitamai. When he stood before the images and bowed before them, the Image of Shri Rama spoke as follows: “I am not the real Rama of the place. They have simply made me stand here. The real Rama of the place is different. The power of speech is given by Maharaja and he has gone out at the moment”. Immediately, thereafter, Shri Maharaja appeared with his devotees and Sri Rangachar had Darshan and he prostrated before him. After this wonderful narration, he told me that the Mahapurusha I had seen was Shri Brahmachaithanya Maharaja of Gondavali and that Shri Maharaja had asked us both to go to Gondavali. The next day we started towards that holy place. After reaching that place we took Darshan of Shri Rama & Shri Maharaja. The disciples of Shri Maharaja told us later that on the morning of the day we reached the place, they were all getting ready to go to some other town. Shri Maharaja had, however, asked them to cancel their programme as he expected two devotees from a far-off place that same day.
An incident occurred the same night. Shriman Rangachar expressed to me, more than once, his doubt as to whether Shri Maharaja was an Avathara Purush or not. After our meals, Shriman Rangachar came to know that he had lost his room-key. We searched and searched without success. When we informed Shri Maharaja about it, he asked his attendants to took into the dinner plates which were just then washed and kept away. To our amazement, the key was found in one of the plates.
The next morning, Shri Maharaja initiated me into “Rama Nama”, along with thirteen other persons including Shriman Rangachar and bade me do 4 things.
1. Do Namasmarana without break.
2. Spread or propagate Rama-Nama.
3. Construct a small Mandir (Of Sri Rama)
4. Carry on Upasana.
Afterwards , we returned to Chikkanayakanahalli. I was then transferred on promotion to Mysore District, immediately.
In the year 1935, I was going to Gondavali for Shri Maharaj’s Punyathithi Festival, with some other devotees. We were waiting for the train and were at the station an hour before the time at which we thought ( we did not know the changed timings) the train was to start. Just then a train whistled and was about to leave the station. We were sitting idly, looking at the train which was about to depart, thinking that it was not our train. Suddenly, Shri Maharaja appeared and cried out in Kannada, “You simpletons, this is the train you have to travel by. Do not be unhappy afterwards”. So saying, he went away. We looked for him but he was no more visible. With mixed feeling of happiness and disappointment, we hurried up and got into the train.
.
Saturday, March 29, 2008
Reminiscences of Sri Brahmachaithanya Maharaj
Once four disciples of the well-known Saint Gulabrao visited Sri Maharaj to pay their respects. Accompanying them was a man who had no sight. One of them said to Sri Maharaj. “ You are said to have brought a dead body to life on the Manikarnika ghat”(one of the ghats on the ganga). This gentleman with us is totally blind. His sole wish, if he were to regain his sight, is to read the sacred Jnaneshwari. We request you to bless him with the sense of sight.” Thereupon Sri Maharaj replied,” It is incorrect to say that I brought a dead body to life on the Manikarnika ghat. If I had that power, none from my village, Gondavale, need to die. Yet people do die there as a matter of course. When that particular body came back to life, it was ordained that it be so: besides, it was the rare event of Kapilashasti ( a day marked by combination of six astronomical specialities). Sri Rama wished to bestow life on it. He only made me an instrument, and the dead body came to life. I cannot in the least be credited with doer ship of the deed. You now wish me to bestow sight on this blind man. Assuming I were to do so, can you guarantee that he will not look at any other object whatever?. Obviously you cannot do so. Please do not think that I have given a lawyer’s reply only to silence you. Your guru was blind from birth. Yet he used to place his hand on the Jnyaneshwari and was able to read it. Let this blind person develop a similar yearning by ardently worshipping his guru. If he does so, I guarantee that he will be able to read the Jnyaneshwari merely by placing his hand on it, like your guru.”
(From the book Reminiscences of Sri Sadguru Brahmachaithanya Maharaj,by Shri L.G. Marathe, and translated by Dr.A.G.Damle and Shri M.D.Sawai.
Sri Brahmachaithanya Maharaja's Mandirs
1. Big Rama Mandir at Gondavale...1892
2. Small Rama Mandir at Gondavale.1895
3.Rama Mandir at Beladadhi........1896
4.Ananda Rama Mandir,Jalna,Anandavadi..1896
5.Tilwankar RamaMandir,Varanasi..1897/98
6.Pattabhi Rama Mandir,Harada.....1900
7.Rajaadhiraja Rama Mandir,Maandape.1901
8.Rama Mandir at Giravi...........1901
9.Rama Mandir at Sorati,Ujjain....1901
10.Rama Mandir at Yavagal.........1901
11.Rama Mandir at Kagavada........1902
12.Rama Mandir at Gomewadi........1903
13.Rama Mandir at Mhasoorne.......1903
14.Rama Mandir at Vita............1903
15.Rama Mandir at Manjarde........1905-06
16.Bhadagavkar Rama Mandir,Pandarapur.1908
17.Janaki Jeevana Rama Mandir,Morgiri.1908
18.Vitho Anna Daphthardar Rama Murthi,Patna..1909
19.Javalgekar Rama Mandir,Solapur..1909
20.chidambara nayakara Rama Mandira,Hubballi.1909
21.Kurthakoti Rama Mandir,Kurthakoti.1909
22.Atapadi Rama Mandir,Atapadi.....1909
23.Kannhad Rama Mandir....... 1911
24.Kuravali(Siddeshwara)RamaMandir.1913
25.Dahavadi Rama mandir............1912
26.Haradasi Rama Mandir,Sangli.....1912-13
27.Kukkadavada Rama Mandir,........1912-13
28.Likthe Rama Mandir,Pune.........1914
29.kherdi Rama Mandir, konkan......1914
30.Ashwathapur Rama Mandir,karnataka.1915
31.Emmikeri Rama Mandir, Dharawada.1915-17.
32.Line Bazar Rama Mandir,Dharwada.1915-17
33.Sri Vishwanatha Seetha Rama chandra Mandira,Gajendraghada-1916
34.Kaanchi Samudram Rama Mandir,A.P.1923
35.Sri Shendurani Ghat Rama Mandir..1923
36.ShivaRama Mandira, Kurundavada...1929
37.Rama Mandir at Viduraashwatha....1930
38.Rama Mandira at Indoor...........1931
39.Brahmachaithanya Rama Mandira,Mandaleshwara...1932
40.Rama Mandira,Gowdigalli,Hubballi..1945
41.Sri Brahmachaithanya sri Rama Mandira,Chintamani,karnataka.1949
42.Rama Mandira,Kudoor,karnataka.....1969
43.Sri Brahmachaithanya Ashrama & Rama Mandira,Parvathi Payaatha.1976
44.Rama Mandira,Hadonahalli..........1983
45.Sri Rama Mandira,Samartha Kuti Bedi,Udavah..1994
46.Rama Mandira, Vudagyav,Pune.......1995
47.Rama Mandira,Maardi...............1997
Sri Datta Mandiras established by Sri Brahmachaithanya Maharaj
48.Datta Mandira, Aatavaadi..........1892
49.Datta Mandira, Yavagal............1901
50.Datta Mandira,Satara..............1908
51.Datta Mandira,Gondavale...........1911
Vitthala Mandirs Established by Sri Brahmachaithanya Maharaj
52.Vitthala Mandira,Khathavala.......1909
53.Vitthala Mandira,ViKhaleh.........1909
54.Vitthala Mandira Uksaan...........1909
Other Mandirs Established by Sri Brahmachaithanya Maharaj
55.Hanuman Mandir, Kaagavaada........1909
56.Shani Mandir, Gondavali...........1911
Mandirs Renovated By Sri Brahmananda Maharaj On The Instructions Of Sri Brahmachaithanya Maharaj.
57.Vitthala Mandir, Naragunda........1909
58.Venkatesha Mandira,Venkatapura....1909
59.Venugopala Mandira,Bidarahalli....1909
Maharaja's Paduka Mandirs
60.Rendaalkar Paduka Mandir,Kolhapur.1920
61.Brahmachaithanya Mutt,Malhad......1929
62.Brahmachaithanya Mutt & Hanuman Mandir,Mandasour.1947
63 Sri Brahmachaithanya Mandir,
# 1692, 5th Cross
16th MainRoad
B.S.K. 1st Stage 2nd Block
Banglore-50 Hanumantha nagar,Bangalore..........1972
64.Paaduka Mandir, Londa.............1982
65.Paaduka Mandir, Hebballi..........1984
66.Paaduka Mandir, Halenagara,Bhadravathi.1988
Saturday, March 22, 2008
Sri Rama Jai Rama Jai Jai Rama
GONDAVALEKAR SADGURU SRI BRAHMACHAITHANYA MAHARAJ.
Sri Brahmachaithanya Maharaj was a great saint who lived in Gondavale, Sathara Dist.Maharashtra. He was born on Wednesday,february 10, 1844. He was named Ganapathi. His parents were Raoji Panth and Geetha Bai. Even from very early days Ganapathi showed high intelligence and good memory power. He realised that without the guidance and grace of a Guru , one cannot see God. At the age of 12, he left home in search of a Guru. He met a large number of mystics. He possessed the capacity to judge the spiritual worth of any person,even at that tender age. "This power", he said later, "I had quite early and I got it through the chanting of the Divine name".
After travelling much, and meeting many saints and Yogis, he was directed to Sri Thukaram Chaithanya of Yelegaon. Ganapathi came to the village in the morning. Sri Thukaram had gone out. No one knew when he would return. The young sadhaka, after taking bath in the nearby river, waited for the Guru's Darshan with an empty stomach. He sat outside the house immersed in japam. In the evening, Sri Thukaram returned. Some body had told him that an young boy was waiting for him. He came home shouting, "where is that boy? where is that thief?",
Ganapathi stood up and at the first sight of his Guru was overpowered with emotion. He could not move. He simply stood before his Guru, with holded hands and tearful eyes. The Guru roared: "Come on, I am going to murder your self".The lad humbly replied, " O Guruji! I surrender myself to you." with these words he fell on Sri Thukaram's feet. With this began a deep relationship between two great souls, which was divine in all its aspects.
Sri Thukaram was more than a mother to the young lad. He tested him severely. But, the young Ganapathi obeyed his Guru's orders implicitly. During his stay at Yelegaon, Ganapathi became an expert in meditation. On a Sri Rama Navami Day, after a bath in the river,sitting under a Banyan tree, the Guru said, "My child! You have been with me for nine months. I have put you to a very severe test. But you have passed it. You are now more than fit for Divine Grace. I Give you today what the great Vashishtha gave Sri Rama, What my Guru has given me. Receive it with all thy heart." Sri Thukaram whispered the Manthram, "Sri Rama Jaya Rama Jaya Jaya Rama". in the young diciple's ear and placed his right hand on Ganapathi's head. Ganapathi(here after addressed here as Maharaj) immediately lost himself into deep Samadhi. When he returned to normal consciousness, he was rapt into the supreme joy of the Divine Being. He came to know God by himself becoming the Divine. He thus became a true saint. The attainment of saintship was almost a new birth of the soul. The guru, therefore gave a new name,"Brahma Chaithanya", to the disciple. He became known as Sadguru Sri Brahmachaithanya Maharaj.
After the attainment of sainthood , Maharaj left yelegaon, and went towards north. On the way, he passed through dense forests near Ujjain. He stayed in Samadhi for two months in the forest. And then he went to Himalayas. After residing in the holy regions of the mountains for some time, Maharaj felt that he should take upon himself the work of spiritual awakening among the people. So, after visiting many holy places, and leaving behind many followers, wherever he visited, he returned to Gondavali in the month of March 1866. At the insistence of his mother, he brought his wife Saraswathi from her parent’s house. (He was married to Saraswathi,when he was under 12 years by their parents, at the insistence of his grand- father Sri Lingopanth Kulakarni).
Residing in Gondavali, he turned the small village, into a place of pilgrimage. Many people, all over the country, visited him for his teachings. He constructed Rama Mandirs at many places, and made Ram nam reverberate everywhere. He breathed his last uttering, “Sri Rama” at 5.50 a.m. on Monday, 22nd December,1913.
I have not gone away:-
Sri Bhau Saheb Ketkar felt very sorry when Maharaj was no more. He could not bear the Maharaj’s separation and felt an aversion for food and drink.
One night, Sri Maharaj appeared and said to him, “Bhau Saheb! I am not gone. I am here as before. I will meet you whenever you desire to meet me”. In 1918, the whole taluk, including Gondavali was affected by Influenza. The villagers came to Sri Ketkar for medicine. He was worried as to what could be done. The Master appeared and said, “Well there is no cause for worry. Prepare ginger curry, put holy water into it and give it to the patients”. Sri Ketkar acted accordingly and all his patients got well.
For more details read: "The Saint Of Gondavali" by Prof. K.V. Belsare.